PETSINF24H

NAJGROŹNIEJSZE CHOROBY :

​

• Parwowiroza​

Śmiertelna choroba powodowana przez parvovirus. atakuje najczęściej szczenięta w wieku od 6 tygodnia do 6 miesiąca życia, choć są na nią narażone również starsze psy, jeśli nie były szczepione.
Parwowiroza jest przenoszona drogą kropelkową przez bezpośredni kontakt z chorym , lub zarażonym psem, oraz przez kontakt z odchodami takiego psa. Pies który przeszedł chorobę i wyzdrowiał jest nosicielem przez około 3 miesiące, jednak wirus potrafi przetrwać na przedmiotach itp w temperaturze pokojowej, nawet kilka lat (2 -3 lata) jest wrażliwy na działanie niskich temperatur.
 Okres wylęgania wynosi od 3 dni do dwóch tygodni, przy czym pies jest zdolny do zarażania jeszcze przed wystąpieniem pierwszych objawów. 

Objawy

Pierwszymi objawami są posmutnienie, brak apetytu, brak łaknienia, uporczywe wymioty i wodnista biegunka o charakterystycznym zapachu, później w kale pojawia się krew, bardzo szybko dochodzi do odwodnienia, a w związku z tym - do obniżenia temperatury ciała, pies bardzo szybko chudnie - bez leczenia śmierć następuje w ciągu 2 -3 dni. Śmiertelność jest wysoka - sięga nawet 70%, jeśli nie podejmie się leczenia - 99%

Starsze psy przechodzą chorobę zazwyczaj łagodniej, śmiertelność, również jest mniejsza, jednak nie należy lekceważyć objawów.

Leczenie

Przede wszystkim NAWADNIANIE - czyli kroplówki (cieple), w przypadku parwowirozy najważniejszą rzeczą jest zlikwidowanie odwodnienia. Na drugim miejscu - podawanie antybiotyków. Dodatkowo środki przeciw wymiotne, oraz ścisła dieta przez pierwsze dni - NIE WOLNO PODAWAĆ NIC DO JEDZENIA ANI PICIA(!) , potem można zacząć podawać pokarm bardzo lekkostrawny - np. kaszki ryżowe dla dzieci, na początku w bardzo małych ilościach. (podanie czegoś "normalnego" lub większej ilości, może spowodować nawrót choroby)
Kiedyś podawano jeszcze surowice odpornościową, jednak, ze względu na to iż surowica jest bardzo kosztowna niewielu mogło sobie na to pozwolić - surowice kilka miesięcy temu wycofano z produkcji.Podaje się środki przeciw krwawieniu np. cyclonamine.

Zapobieganie

Jedynym skutecznym sposobem zapobiegania jest szczepienie - odbywa się ono w 6, 8 i 12 tygodniu życia szczeniaka, dodatkowo szczepienia należy co rok powtarzać.  Po każdym szczepieniu następuje spadek odporności, dlatego też trzeba przestrzegać po każdym szczepieniu dwutygodniowy okres kwarantanny (dotyczy trzech pierwszych szczepień)

Powikłania

U niektórych psów, jeśli przechodziły chorobę bardzo ciężko, mogą wystąpić powikłania pod postacią chorób serca, gdyż na skutek odwodnienia i anemii praca serca zostaje upośledzona.

 

 

 

​

​

​

​

​

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​

​

​

​

​

​
 

• Nosówka

Wysoce zaraźliwa, ostra choroba wirusowa psów i zwierząt mięsożernych. W temperaturze pokojowej wirus ginie w ciągu 14 godzin, w temperaturze 56 stopni w ciągu 10 - 30 minut. Odporny na wysuszanie i działanie niskich temperatur. W temperaturze 4 stopni zachowuje swoją zjadliwość miesiącami, a zamrożony - nawet latami. Najczęściej do zakażenia dochodzi u młodych psów, jednak na chorobę narażone są psy w każdym wieku. Wirus jest wydalany wraz z wydzieliną z nosa, spojówek, moczu (w moczu pozostaje zjadliwy przez 55 dni) Brama wniknięcia wirusa jest błona śluzowa. Zakażenie następuje przez kontakt bezpośredni. Bardzo często występuje w obszarach miejskich.

Objawy

Czas wylegania od 3 - 7 dni. temperatura wzrasta do 39.5 - 41 stopni i utrzymuje się przez 8 - 48 godzin. potem gorączka spada, może jednak po 1 -2 dniach powrócić. czas trwania i wysokość gorączki zalezą od nasilenia choroby. 

Przebieg nadostry

​

charakteryzuje się wysoka gorączką, śmierć następuje w ciągu 2 -3 dni, bez wystąpienia wyraźnych objawów. 
Przebieg ostry - osowiałość, brak apetytu, wyciek z nosa i oczu, bardzo często dochodzą zakażenia bakteryjne. 
Nosówka, może przebiegać w trzech postaciach - jelitowej, oddechowej oraz nerwowej, przy czym postać nerwowa, zazwyczaj następuje pod koniec przebiegu ostrego, lub może zacząć się rozwijać podczas pozornego zdrowienia. 

Objawy nerwowe 

zmiany psychiczne, przymusowe ruchy, skurcze, niezborność ruchowa (brak koordynacji) porażenia żuchwy, pęcherza moczowego, odbytu, utrata zdolności postrzegania, zaburzenia czucia (wraz z tym może dochodzić do samookaleczenia) tzw. "łapanie much", niekontrolowana agresja. 
Śmiertelność bardzo wysoka.

Leczenie

kroplówki, antybiotyki o szerokim spektrum działania. 

Powikłania

Bardzo często dochodzi do uszkodzenia mózgu, w przypadku gdy wystąpi postać nerwowa - niektóre z objawów nerwowych mogą wtedy pozostać do końca życia .

Zapobieganie

Szczepienia ochronne w wieku 8 i 12 tygodni, powtarzane co rok, po szczepieniu kwarantanna.

 

 

 

• Leptospiroza 
   

Jest to choroba bakteryjna powodowana przez leptospira interogans jest zakaźna dla różnych gatunków zwierząt, należy do zoonoz - czyli jest zakaźna również dla ludzi. Zawiera około 200 stereotypów, będących groźnymi zarówno dla zwierząt jak i dla człowieka. Bakteria jest wrażliwa na wysychanie, kwaśne PH , środki dezynfekcyjne oraz na wysokie temperatury. Odporny jest na chłodzenie, a w stojącej wodzie i wilgotnej ziemi potrafią przetrwać wiele tygodni. 

Źródło zakażenia

Źródłem zakażenia są zwierzęta domowe i dzikie (w tym gryzonie - szczególnie szczury) Drogą wejścia zarazka jest uszkodzona błona śluzowa, skóra, lub spojówki. Najczęstszym źródłem zarazka jest mocz chorych zwierząt. Zarazek może przebywać również w ziemi, zbiornikach wodnych, a nawet w żywności.
Nosicielstwo może trwać nawet kilka miesięcy lub lat. Do zakażania może dojść też drogą płciową. 
Okres wylęgania trwa od kilku do kilkunastu dni.

Ogólne objawy:

wysoka goraczka, wybroczyny na błonach śluzowych, bladość błon śluzowych, żółtaczka - objawy są zależne od rodzaju leptospirozy
U psów leptospiroza może występować w dwóch postaciach, jako:

​

1. zakaźna żółtaczka (choroba Veilla)

Źródłem zakażenia są głównie szczury, najczęściej do zakażenia dochodzi przez spożycie przez psa karmy zanieczyszczonej moczem szczura (szczury są nosicielami bezobjawowymi) Bakteria najpierw dostaje się do krwi (powodując objawy posocznicy) Głównym objawem jest żółtaczka , gdyż bakteria atakuje wątrobę. mocz jest zabarwiony intensywnie żółto, zawiera białko. Śmiertelność bardzo wysoka, następuje po 5 dniach.

​

   2. tyfus psi (choroba Stuttgardzka)

Powoduje ja serotyp leptospira canicola choroba występuje w dwóch postaciach - ostrej i przewlekłej. Bakterie osiedlają się w nerkach, nie występuje żółtaczka.
Objawami są wymioty, owrzodzenia na błonie śluzowej jamy ustnej, , brak oddawania kału, lub biegunka.
Rozpoznanie na podstawie badania moczu

Leczenie

Stosuje się surowicę odpornościową, oraz antybiotyki.

Zapobieganie

Szczepienie.

​

​

 

• Choroba Rubartha (zakaźne zapalenie wątroby)

Choroba wirusowa. Wirus bardzo odporny. W temperaturze pokojowej możne utrzymać się tygodniami. Wrażliwy na środki dezynfekcyjne i światło słoneczne.
Droga zakażenia - przez bezpośredni kontakt. Pies jest zdolny do zakażenia jeszcze przed wystąpieniem objawów. 
Choroba może przebiegać w trzech postaciach - nadostrej, ostrej oraz przewlekłej. 
Śmiertelność 10 - 15 % u psów młodych większa, po przechorowaniu pies zyskuje długotrwała odporność, czasem nawet dożywotnia.

Objawy:

Postać nadostra - śmierć następuje bez wyraźnych objawów. 

Postać ostra - wysoka temperatura powyżej 40 stopni, następująca dwufazowo. Powiększenie i zaczerwienieni migdałków, wzmożone pragnienie, uszkodzenie nerek, hipogligemia (niedocukrzenie) uszkodzenie wątroby, drgawki, brak apetytu, żółtaczka, zaburzenia krzepliwości, wybroczyny na błonach śluzowych.

Postać przewlekła - Powstają obrzęki, pojawia się wodobrzusze, dodatkowo mogą się pojawić objawy neurologiczne, takie jak: zaburzenia świadomości. Pies jest apatyczny,po około 10 dniach  dochodzi do zmętnienia rogówki (stąd jedna z nazw -choroba niebieskiego oka.

Rozpoznanie

Na podstawie objawów oraz badania krwi. 

Leczenie

Nawadnianie, leki osłaniające wątrobę, glukoza, witaminy, antybiotyki.

Zapobieganie

szczepienie

 

​

• Koronawiroza (caniene coronavirus)

Choroba o wysokiej zaraźliwości. Wirus podobny antygenowo do koronawirozy kotów, dlatego tez może dojść do zakażenia międzygatunkowego. Wirus bardzo wrażliwy na działanie wysokich temperatur, wysychanie oraz środki dezynfekcyjne. Źródłem zakażenia jest kał chorych zwierząt, odporność po infekcji trwa około 2-3 miesięcy, w dużych skupiskach zwierząt, jak np. w schroniskach choroba możne panować latami. 

Często dochodzi do zakażeń mieszanych z parwowiroza, najbardziej wrażliwe są psy w wieku 2 -3 tygodni - szczególnie odchowywane "ręcznie', które nie pobrały siary (pierwszego mleka matki) 
Inkubacja trwa 1 -3 dni. w przypadku działania samego wirusa koronawirozy, pies możne przechodzić chorobę bezobjawowo - po czym dochodzi do samoistnego wyleczenia. W przypadku gdy odporność zostanie załamana występują objawy.

Objawy

Uporczywe wymioty trwające jeden dzień, biegunka mogąca trwać kilka dni - zielonkawo pomarańczowa, czasami zawierająca krew (cuchnąca) , apatia. Choroba jest śmiertelna, gdy dojdzie do dodatkowych infekcji bakteryjnych, lub połączenia z innymi wirusami. 

Leczenie

Głównym kierunkiem leczenia jest nawadnianie, dodatkowo środki przeciwwymiotne, antybiotyki, cyclonamine. Doustnie, ostrożne podawanie płynów w bardzo niewielkich ilościach (zacząć od łyżeczki, aby nie powodować wymiotów)

Zapobieganie

szczepienie.
 

 

 

• Wścieklizna  

Śmiertelna choroba wirusowa powodowana przez wirus zwany rabbies lub lyssa. Jest to choroba zwalczana z urzędu, występuje u wszystkich ssaków. Przenoszona jest najczęściej przez zwierzęta dzikie, takie jak lisy i wiewiórki. Z domowych zwierząt, najczęstsze zachorowania występuj u kotów i psów. Okres wylęgania trwa od 3 - 10 dni, możne jednak przeciągnąć się do kilku miesięcy (zależnie od miejsca wniknięcia zarazka i jego ilości) Zakażenie następuje przez kontakt ze śliną chorego zwierzęcia - nie jest jednak konieczne ugryzienie by do niego doszło (!) Wirus jest dość odporny, promienie UV (światło słoneczne) zabijają go w ciągu kilku godzin, jednak w gnijących zwłokach może przetrwać wiele miesięcy, nie zanotowano przypadku, by wirus znajdował się w kale. Zwierze jest zdolne do zarażania tuż po zakażeniu - jeszcze PRZED wystąpieniem objawów.

Rozróżnia się trzy etapy choroby:

1. Okres zwiastunowy - trwa do trzech dni, pies przestaje jeść, pić, niektóre zwierzęta wykazują nadmierną agresję, inne są zbyt łagodne (zwierzęta zachowują się wbrew swojej naturze - takie które prowadzą nocny tryb życia pojawiają się w dzień i na odwrót, zwierzęta z natury płochliwe, tracą strach itp) niektóre ulegają melancholii, występuje kłapanie zębami (tzw. "łapanie much") psy szczekają, bez powodu, niepokój, rozszerzone źrenice, wypadająca trzecia powieka, lekko podwyższona temperatura ciała. gdy w pierwszym stadium wystąpi agresja, nie jest jeszcze skierowana przeciwko właścicielowi.

2. Okres pobudzenia - niepokój, niepohamowana aktywność ruchowa (!) , połykanie kamieni (!), ślinotok (!) ochrypłe szczekanie (porażenie krtani), kilometrowe wędrówki bez celu (!), niepohamowana agresja - również wobec właściciela, brak koordynacji ruchów, drgawki, utrata orientacji, krwawe wymioty, zez, wodowstręt, silny świąd skóry, autoagresja (atakowanie siebie)  

3. Ostatni okres trwa 3 - 4 dni. agresja postępuje, następują porażenia gardła, krtani, mięśni żuchwy,kończyn,  niewydolność układu oddechowego, niewydolność krążenia. 

Śmierć następuje po około 2 tygodniach od wystąpienia pierwszych objawów. 

Postać cicha

Postać cicha wścieklizny charakteryzuje się brakiem stadium zwiastunowego i pobudzenia, występują w niej porażenia - głównie mięśni głowy, śmierć w ciągu kilku godzin. 

Rozpoznanie

Za pomoca dochodzenia epizodycznego, oraz badania laboratoryjnego - polegającego na szukaniu w mózgu ciałek negriego - środki używane do eutanazji niszczą ciałka negriego nuniemożliwiajac ewentualne wykrycie wścieklizny (!!!)

Zwalczanie

Każdy pies, który pogryzie człowieka, jest uważany za potencjalne zagrożenie wścieklizną. W przypadku pogryzienia obowiązuje 10 dniowy okres kwarantanny, jeśli w tym okresie pies padnie, zwłoki są przesyłane do ZHW (zakład higieny weterynaryjnej)

W wieku od 2 - 6 miesięcy nalezy psa szczepić przeciwko wściekliźnie, szczepienie jest obowiązkowe i nalezy je powtarzac co roku.
 

​

• Choroba Aujeszkyego

Nazywana jest również wścieklizną rzekomą.
Śmiretelna choroba powodowana przez herpeswirus suis. Źródłem zakażenia sa świnie, które choruja bezobjawowo. Zakażenie następuje po spożyciu mięsa zarażonych świń (wirus ginie w temp. 70 - 80 stopni, czyli gotowanie go zabija).
Choroba zwalczana z urzędu - świnie są obowiązkowo sczepione, niestety nie istnieje szczepienie dla psów. Nie notowano zarażenia przez kontakt czy ugryzienie.
Śmiertelnosć 100% śmierć następuje w ciągu 24 - 36 godzin od wystąpienia objawów (!) Leczenie - BRAK.

Objawy

W znacznej większości są takie jak w przypadku wścieklizny - stad nazwa wścieklizna rzekoma. Występują objawy takie jak: nadmierna agresja, bardzo silny świąd skóry, niezborność ruchowa, porażenia, drgawki, niepohamowana aktywność ruchowa, w miejscach gdzie występuje świąd pies wydrapuje i wygryza sobie głębokie rany (nie mylić z autoagresją !), mimo nadmiernej agresji pies NIE będzie atakował właściciela. 

Rozpoznanie

Rozpoznanie na podstawie objawów jest trudne ze względu na bardzo duże podobieństwo do wścieklizny, dlatego jedynym pewnym sposobem są badania laboratoryjne.
 

 

​

 

​

• Herpeswiroza 
  
  Choroba wirusowa powodowana przez herpeswirus F- 205. Chorują psy młode, najbardziej są narażone szczeniaki w od wieku kilku dni do 2 -3 tygodni. starsze przechodzą chorobę łagodniej, dorosłe psy również mogą chorować. Zarażenie przez kontakt, drogą płciową i  śródmaciczne  - w przypadku gdy matka jest bezobjawowym nosicielem.
  
  Objawy
  
  W przypadku bardzo młodych szczeniaków, najczęściej nie ma objawów - szczeniaki padają bez wyraźnej przyczyny, czasem zdarzają się takie objawy jak niechęć do ssania, wyciek z oczu, czy nietypowe zachowanie. starsze szczeniaki, przechodzą herpeswiroze w postaci zapalenia górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła i krtani). Dorosłe chorują bezobjawowo - są nosicielami. Śmiertelność u bardzo młodych szczeniaków sięga nawet 100 %. 
  
  Leczenie
  
  Wirus jest wrażliwy na temperaturę - w temp. 39 stopni przestaje się namnażać, wiec bardzo ważne jest zapewnienie ciepła i NIE WOLNO podawać leków, powodujących spadek gorączki - gorączka jest jedyną szansą na przeżycie. trzeba jednak uważać na przegrzanie. U starszych psów stosuje się antybiotyki.
  Szczepionka nie istnieje.
  
  Uwaga - herpeswirus powodujący koci katar jest bardzo podobny stereotypowo, do tego, który powoduje herpeswirozę - KOT MOŻE ZARAZIĆ PSA I NA ODWRÓT
  
  
   

• Rzucawka tężyczka poporodowa/tężyczka laktacyjna
  
  Jest to choroba najczęstsza u psów ras małych, chociaż dotyczy w sumie wszystkich ras i nie tylko psów. Choroba występuje zazwyczaj kilka dni po porodzie (po tym jak suka urodzi szczeniaki) i mimo, tego, że leczenie jest naprawdę proste i bardzo skuteczne - choroba jest bardzo dużym zagrożeniem dla życia suki. Bezpośrednią przyczyną jest niedobór wapnia w organizmie suki - najczęściej gdy suka, przekazuje wraz z mlekiem zbyt dużą ilość wapnia szczeniętom. WAŻNE Jeśli w trakcie ciąży podaje się ZA DUŻO wapnia, zakłóca się gospodarkę wapniowo fosforową - czyli organizm produkuje zbyt dużo fosforu, co jest przyczyna iż organizm nie wykrywa tego wapnia - może to być również przyczyna choroby
  
  Objawy
  
  Często zdarza się, że objawy pojawiają się jeszcze przed porodem - suka jest niespokojna, dyszy, nie może usiedzieć na miejscu, kolejnym etapem choroby jest brak koordynacji - mięśnie są napięte, drżą, suka może mieć "sztywne" nogi, ogólni - dygocze. W końcowym etapie, suka dostaje konwlsji - jest to już stan zagrożenia życia.
  
  Rozpoznanie
  
  Na podstawie objawów i wywiadu z właścicielem.
  
  Leczenie
  
  Podanie wapnia w zastrzyku (doustne podanie nic nie da - nie będzie czasu by wchłonęło się z przewodu pokarmowego) Szczeniaki musza być przez przynajmniej 24 h być karmione z ręki (butelka)
  
  Zapobieganie
  
  podawanie wapnia w czasie ciąży - trzeba jednak uważać by nie podawać zbyt dużo, gdyż dojdzie do tego, że wapń nie będzie wykrywany przez organizm.
  
   

•  Babeszjoza (piroplazmoza)
  
  Choroba powodowana przez pierwotniaka babeshja canis. Jest on roznoszony przez kleszcze. Pierwotniak umiejscawia się w erytrocytach (czerwonych krwinkach) i tam się namnaża, powodując hemolizę (rozpad) i aglutynację (zlepianie się) czerwonych krwinek.
  
  Objawy
  
  Najczęstszymi objawami jest wysoka gorączka (około 41*), apatia, brak apetytu i łaknienia, anemia, krwawy mocz, biegunka. Można powiedzieć, że brak jest objawów swoistych, aby z pewnością stwierdzić babeszjoze nalezy przeprowadzić badania krwi (zwiększone OB). Przebieg choroby - ostry - choroba potrafi zabić w ciągu 48 godin, dlatego, gdy zaistnieje podejrzenie babeszjozy, nie wolno lekceważyć objawów i profilaktycznie podać imizol (ostreżenie - imizol ma negatywny wpływ na wątrobę) W diagnozie pomocna wiedza, czy w cigu ostatnich 24 godzin pies miał kleszcza.
  
  Leczenie
  
  imizol, kroplówki, bywają konieczne transfuzje krwi.
  
  Zapobieganie
  
  obroże i środki przeciwkleszczowe (frontline, advantix, fiprex, obroża preventic)
  
   

• Skręt żołądka
  
  Dotyczy najczęściej psów dużych, o głębokich klatkach piersiowych, jednak bywa ze i mały pies potrafi dostać skrętu. Skręt żołądka - jak sama nazwa wskazuje polega na tym, ze dosłownie - żołądek się skręca, pokarm zalegający w żołądku zaczyna przechodzić gwałtowna fermentację, co sprawia, że w żołądku zaczynają zalegać gazy, a ze względu na zablokowanie dróg wychodzących z żołądka - nie mogą go opuścić. Żołądek przez cały czas się powiększa co powoduje upośledzenie krążenia (ucisk na naczynia krwionośne) Bardzo silny ból. W późniejszych etapach, wciąż powiększający się żołądek zaczyna uciskać na przeponę co utrudnia oddychanie.  Przyczyny skrętu nie są dotąd do końca znane  - kiedyś sądzono, że przyczyną może być intensywny ruch bezpośrednio po jedzeniu, czy jedzenie z miski stojącej na ziemi (pies jedząc łyka zbyt wiele powietrza) Twierdzenie to jednak nie jest do końca zgodne z prawda, gdy tak naprawdę nie ma większego znaczenia, czy pies jadł, czy nie- chociaż pełny żołądek podczas ruchu może być czynnikiem sprzyjającym.
  
  Objawy 
  
  Pierwszym,początkowym objawem jest niepokój - pies nie może usiedzieć na miejscu, wstaje, siada, chodzi bez wyraźniejszego celu, jest niespokojny. Pojawia się nadmierne ślinienie się, mdłości, czasami odruchy wymiotne, jednak bez wymiotów, pies może się napinać jak do oddania kału, ale również bezskutecznie. Powłoki brzuszne powiększają się znacznie, przy opukiwaniu słychać głuchy odgłos (można to porównać do pukania w balon) brzuch jest twardy i napięty,. następnie, na skutek upośledzenia krążenia pojawia się zasinienie błon śluzowych, następnie narastające duszności na skutek uciśnięcia przepony. Śmierć następuje w ciągu 5-6 godzin. U niektórych psów (w szczególności otyłych, czy chorych na serce) śmierć może nastąpić szybciej, na skutek wstrząsu.
  
  Rozpoznanie
  
  na podstawie objawów - nie ma czasu na bardziej szczegółowe badanie.
  
  Pomoc doraźna
  
  jako, ze skręt występuje gwałtownie i nie ma się zbyt wiele czasu na reakcje, dobrze jest wiedzieć ze coś można zrobić zanim pojedzie się do weta. - Przede wszystkim warto wiedzieć jak zrobić tzw. punkcje - czyli przebicie żołądka - przykłada się dwa palce do brzucha i dwoma palcami drugiej reki puka się w nie - w miejscu gdzie słychać głuchy odgłos  znajduje się żołądek - dobrze jest wpierw zdezynfekować skore (np alkoholem, czy jodyna)  - następnie wbija się gruba igle w żołądek(igła 1,2 mm - różowa) w ten sposób chociaż cześć gazów się wypości. Dodatkowo żeby spowolnić fermentacje powinno się tez napoić psa alkoholem - wódka, spirytus - czymś z dużą ilością % - jednak nie więcej niż 200 ml. (zależy to tez od wielkości psa) Alkohol powinien zostać wpierw rozcieńczony z woda. W zadnym wypadku nie wolno używać do tego celu wina. Jest to tylko pomoc DORAŹNA - nie zastąpi to operacji. 
  
  Leczenie
  
  Tylko i wyłącznie natychmiastowa operacja - w ciągu dwóch godzin od początkowych objawów. Niektórzy więc mogą chcieć najpierw wykonać płukanie żołądka - mija się to z celem i jedyne co to da to przedłuży agonie psa. 
  
  Zapobieganie
  
  Dbać o to, by pies po posiłku nie biegał - w ten sposób zmniejsza się (choć nie likwiduje) Ryzyko wystąpienia skrętu. Innym sposobem jest przyszycie żołądka do ściany brzucha - wykonuje się to jednak najczęściej tylko w sytuacji gdy pies jest już operowany z powodu skrętu, można jednak poprosić lekarza by zrobił to przy okazji jakiejś innej operacji, wymagającej otwarcia jamy brzusznej (np. sterylizacja, przepuklina) To jednak również nie chroni w 100%
  
  Ważne
  
  Gdy u psa wystąpi skręt żołądka i pies przeżyje, ryzyko wystąpienia kolejnego skrętu wzrasta kilkukrotnie - i najczęściej kolejny występuje w odstępie około roku od pierwszego.
  
  
  Żródło: http://www.zwierzaki.org/index.php?topic=26272.0