PETSINF24H

Kiedy spotkamy się z chwilą, w której uświadamiamy sobie, że chcemy mieć własnego pupila, nagle stawiamy sobie wiele pytań, na które nie łatwo jest odpowiedzieć od razu: Na jakie zwierzę się decydujemy? Na jaką rasę? Jaką maść ? To w końcu samiec, czy samica ? Janusz, ale czy to nas za drogo nie wyjdzie?
Gdyby się jednak zastanowić, nie jest to temat, który można omówić. Wręcz musimy go przedyskutować! To jest nasz pierwszy obowiązek, który należy spełnić chcąc kierować się w stronę - nie tylko adopcji, ale posiadania istoty żywej w swoim gospodarstwie domowym. Wybór zawsze musi być indywidualną sprawą. Nie można komuś narzucić zwierzęcia, opisując go, jako niesamowite, eleganckie, czy rodzinne. Osobnik będący duszą towarzystwa nie wytrzyma wielu lat swojego życia u boku pracoholika, czy mula książkowego. 

No to jak podjąć decyzję? 

Zawsze odpowiadam niezłomnie  : kieruj się tylko i wyłącznie swoją osobowością, bo to jaki jesteś nie wątpliwie wpłynie na Twoje zwierzę - nie zawsze pozytywnie.

Nie każdy z nas kieruje się pryzmatem posiadania zwierzęcia idealnego, o najlepszych cechach i parametrach, za którego jesteśmy wstanie zapłacić tysiące polskich banknotów po to, by spoczywać na laurach po wygranej wystawie "rasowców". Jeśli nie zależy nam na rodowodzie, który potrzebny jest do prowadzenia hodowli, bądź uczestniczenia  " w zwierzęcych konkursach piękności " , dlaczego tak bardzo chcemy wydawać pieniądze zarobione w pocie czoła na nowego kota, czy psa?

90% właścicieli zwierząt nie jest wstanie określić, czy dany zwierzak pochodzi od "czystych" , rasowych rodziców, których linia genów nie została w żaden sposób przerwana, którzy są okazicielami zdrowia, wigoru,  którzy są wzorcami swoich przodków nie tylko wizualnie, ale również w cechach charakteru, czy został wychowywany w tak zwanej pseudo- hodowli, w której co pół roku rodzą się kolejne buble genetyczne. Czy Ty, czytelniku, jesteś wstanie sam wydać werdykt? Czy kierowałbyś się opinią hodowcy, który może powiedzieć wszystko, żeby tylko zarobić na kolejnym miocie. Większość z nas nie jest ekspertami. Są też tacy, którzy nie widzą różnić między seterem, a chartem (przecież obie rasy mają smukłą sylwetkę i potężną klatkę piersiową). A kot bengalski, to dachowiec, tylko że w cętki ... Niestety takiej wiedzy doświadczyłam osobiście, słuchając przechodni spacerując ze swoim psem, czy " miłośników zwierząt" z półrocznym hobby. Więc, czy nie warto dać szansę zwierzakowi, który czeka na kochającą go rodzinę? Spotkałam się z nie jednym przeciwnikiem adopcji, który na umór próbował przekonać mnie do swoich poglądów. Jestem wstanie zrozumieć te osoby -  w końcu ja też próbuję przekonać ludzi, że adopcja jest czymś wspaniałym. To jak podarowanie istocie skazanej na stratę drugiego życia. Ale nie potrafię zaakceptować zdania zmanierowanych behawiorystów, czy żądnych nagród właścicieli, że nie każdy nadaje się do tego, by przejąć opiekę nad zwierzęciem po przejściach, bo te często wymagają długiej resocjalizacji, "twardej ręki" ... , ale chwileczkę.

Za każdym razem słyszę głośny, wyraźny dźwięk dzwonu rozbrzmiewającego w mojej głowie. Jeśli ktoś nie potrafi zająć się zwierzęciem po przejściach, to da radę wychować nowo zakupionego brzdąca? Przecież wtedy nakłada na siebie równie wielki obowiązek: nauka manier, komend, chodzenia przy nodze/ na szelkach, tępienie nadpobudliwości w okresie dojrzewania, tępienie nadmiernego pobudzenia, zwłaszcza u samców, przyzwyczajanie do nowego miejsca- z dala od matki i rodzeństwa, pilnowanie diety, szczepień, wypracowanie szacunku i hierarchii stadnej. Bez względu na to, czy zechcemy nabyć zwierzę bezpośrednio z hodowli, czy za pomocą fundacji i schroniska, czeka nas ta sama, długa, wymagająca cierpliwości droga, na której stawiamy pierwszorzędnie naukę i resocjalizację. Jeśli Ty, czytelniku, dojdziesz do wniosku, że dasz sobie radę ze szczeniakiem, kocięciem, czy innym pupilem, a z "adopciakiem" nie, powiedz - na jakiej zasadzie doszedłeś do tego wniosku? Czy kiedykolwiek ktoś z Was zastanowił się skąd biorą się zwierzaki w potrzebie? 

Tylko i wyłącznie z nieumiejętności wychowania - kiedy zwierzę zaczęło pełnić rolę przywódcy w stadzie rodziny. Kolejno: z braku odpowiedzialności- gdy posiadanie zwierzęcia przestało powodować w nas euforię, zachwyt, miłość czy przywiązanie. Niewątpliwie także w przypadku, kiedy wymuszamy posłuszeństwo przez przemoc i agresję. Więc, czy na prawdę zależy Ci na kupionym zwierzęciu ? Przeczytałam nie dawno artykuł pewnego brytyjskiego behawiorysty, Stana Rawlinson'a, na temat wzbudzania zaufania psów. Na pewno wypracowanie sobie więzi ze zwierzęciem, którą ma swoją historię, nie należy do najłatwiejszych, ale znając swoje umiejętności możemy dopytać o przeszłość zwierząt czekających w instytucjach adopcyjnych. Jeśli boimy się przygarnąć czworonoga, któremu człowiek zgotował na ziemi piekło, zainteresujmy się takim, który znalazł się w schronisku ze względu na śmierć opiekuna, z powodu interwencji służb ochrony zwierząt w nielegalnej hodowli, lub takiego, którego porzucono na szosie. Nie bójmy się też kalekich czworonogów. One potrafią zawiesić uśmiech tak samo, jak te zdrowe. Kalkulując koszty opieki weterynaryjnej, pamiętajmy o zapoznaniu się z cechami poszczególnych ras zwierząt. Większość rodzi się z wadami genetycznymi. Zastanówmy się nad każdą myślą. Analizujmy za i przeciw, a na pewno decyzja, jaką podejmiemy będzie tą właściwą. Każdy z nas indywidualnie ocenia swoje umiejętności przywódcze - bo posiadanie pupila wymaga hierarchii. Nie odradzam kupna z renomowanej hodowli. Przestrzegam przed ludźmi bezlitośnie rozmnażającymi zwierzęta dla korzyści majątkowych. Kupując taniej- wspierasz " pseudo-hodowlę", jeśli chcesz zaoszczędzić, a zależy Ci na rasowym czworonogu- adoptuj, za darmo! Nie zwracasz uwagi na rasę- przygarnij mieszańca! 

​

W Polsce zarejestrowanych jest około 100 schronisk. Większość działa pod patronatem Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami, inne dzięki Fundacjom. Wybór więc jest bardzo duży. Gdyby była jakakolwiek różnica między adopcją, a zakupem, oprócz oczywiście wymienionych wyżej, ludzie nie oddawali by zwierząt, na które się zdecydowali. A jednak schroniskom i fundacjom zaczyna brakować miejsc na nowe "wyrzutki". Nie bójmy się korzystać z pomocy behawiorystów, treserów, lekarzy weterynarii. W tym miejscu trzeba podkreślić, że adopcja, to przede wszystkim ratowanie życia. Dzięki niej tworzymy możliwość lepszego bytu. To gest człowieczeństwa z naszej strony. Jeśli ludzie spowodowali sytuację, w której takie miejsca, jak fundacje, schroniska , placówki musiały zaistnieć, to znaczy, że człowiek powinien wziąć odpowiedzialność za czyny swojego gatunku. To my udomowiliśmy zwierzęta, więc to przez nas są skazane na naszą dobroć. Adoptowane czworonogi okazują zawsze swoją wdzięczność.. 

W przypadku problemów zawsze możesz liczyć na wsparcie wolontariuszy ośrodka adopcyjnego, z którego osobnik pochodzi. Nie bój się pomagać ! Przekonasz się, że to najlepsza decyzja, jaką w życiu podjąłeś.

​

/Dominika - 

 Pets 24 H

​

​

Wybierz zwierzę, którego adopcja Cię interesuje a system przekieruje Cię do odpowiedniej instytucji adopcyjnej

​